هيئت وزيران درجلسه مورخ ۸۳/۰۵/۱۴ بنا به پيشنهاد شماره ۱۳۸۹۷/۱۰۰ مورخ  ۸۳/۰۵/۱۴  وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات و به استناد مواد (۲) و (۴) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران – مصوب ۱۳۷۹ و مصوبه شماره ۷۶۰۱۶/۱۹۰۱ مورخ ۸۲/۰۴/۲۴ شوراي عالي اداري در اجراي بند ب ماده ۱ قانون مذكور، با تجديد سازمان و تغيير نام و اصلاح اساسنامه مركز سنجش از دور ايران به شركت ارتباطات سيار ایران موافقت كرد.

بهره برداري از اولين فاز شبكه تلفن همراه كشور ، در مرداد ماه سال ۱۳۷۳ در شهر تهران با استفاده از ۱۷۶ فرستنده و گيرنده در ۲۴ ايستگاه راديويي و با ظرفيت ۹۲۰۰ شماره آغاز شد . به دنبال استقبال غيرمنتظره و بی نظیر مشتركين از اين فناوری ، شركت مخابرات ايران درصدد گسترش پوشش آن از تهران به كل كشور بر آمد؛ به طوري كه در سال ۱۳۷۴ تعداد تلفن هاي دايري به ۱۵۹۰۷ شماره افزايش يافت و افزون بر تهران ، شهرهاي مشهد، اهواز، تبريز، اصفهان و شيراز نيز زير پوشش شبكه تلفن همراه قرار گرفت.

گسترش شبكه ارتباطات سيار در سالهاي بعد نيز ادامه يافت؛ به طوري كه در سال ۱۳۷۵ علاوه بر شهرهاي ياد شده ، ۲۸ شهر ديگر به اين شبكه پيوست. ضمن آنكه تعداد تلفن هاي داير شده در اين سال به ۵۹۹۶۷ شماره بالغ گشت و در پايان سال ۱۳۸۲ به ۳۴۴۹۸۷۸ شماره رسيد.

در همين خصوص و در راستاي سياست برخورداري كليه اقشار كشور، اعم از ساكنين شهرهاي كوچك و بزرگ از امكانات ارتباطي، تعداد شهرهاي تحت پوشش تلفن همراه از ۱۳۴ شهر در آغاز سال ۷۶ ، به ۶۶۷ شهر در پايان سال ۸۲ و ۱۱۶۷ شهر در اواسط سال ۹۱ رسيده است.

هم اکنون شرکت ارتباطات سیار ایران حدود ۷۳ میلیون مشترک دارد و ۱۲۴۵شهر و بیش از ۷۰هزار کیلومتر از جاده های کشور را تحت پوشش قرار داده است . ضریب نفوذ این اپراتور حدود ۹۰.۳ درصد و ارتباط رومینگ بین الملل آن با ۲۷۰ اپراتور در ۱۱۲ کشور جهان برقرار است.